Lata 60. Zofia jedzie do Lwowa, udaje jej się spotkać z Aksinią. Kobieta opowiada, że Zbyszek dokonywał rzezi, ale został złapany przez UPA. Później Wasylko upił kompanów i uwolnił go, a Zbyszek w zamian dał mu swoje dokumenty. Brat Zofii, Maurycy, także przeżył ukraińską rzeź. W zakładzie dla nieuleczalnie chorych Zofia spotyka kompletnie łysego, pozbawionego brwi i rzęs staruszka. Mimo starań, Zofii nie udaje się zabrać brata do Polski. Maurycy jako obywatel radziecki musi żyć i umrzeć w ZSRR.
Do Wrocławia przyjeżdża Karl Weber. Jest już stary i żegnając się ze światem chciałby jeszcze raz pobyć w Domu pod Dwoma Orłami. Gdy Karl widzi młodą Helenę, poznaje natychmiast córkę ukochanej siostry. Zofia i Karl umawiają się na następny dzień, ale Karl umiera w nocy w hotelowym pokoju.
Ponad pół wieku później 1997 roku Paul przylatuje z Ukrainy do Wrocławia. Nie są już z Marianną tą samą beztroską, szczęśliwą parą jak niedawno. Są skupieni na tym czego się dowiedzieli o przeszłości swoich rodzin. Marianna uważa, że Helena nie może dłużej bać się okazywania uczuć, bólu, który paraliżował ją przez całe życie. Wyrzucanie z pamięci niemieckiej przeszłości było na nic. Marianna wyznaje matce swoje głębokie uczucie, ale w języku niemieckim. Ujawnienie prawdy wszystkim przynosi ulgę.
